maandag 13 maart 2017

15

Onder een biertje op de bank moed aan het verzamelen. Houtskool is op en moet uit de schuur komen. Water in het toilet is bijna op. Dus naar de put. Om het over de planten die ik water nodig hebben maar niet te spreken.
In de ijskast van 'Father School' bleken nog diepgevroren koelelementen van mij te liggen. Razendsnel met 4 bier en de ijsblokken naar huis, want weer eens geen koelbox bij me.
Die blokken liggen nu rond mijn knie te smelten. 
Zo goed als ik gisteren was, zo klote is het vandaag. Geen stap zonder pijn en zonder stok. Ik leg me er bij neer. Ben al blij dat ik gisteren 'normaal' door het zeewater kon slenteren. Keten met de rauwe vissersvrouwen en kletsen met de oude Senegalese visverkoper zonder tanden.
"Djanko wife toch? "  vraagt hij me lachend in het Frans. "Jaja,  Djanko wife" lieg ik, want ik ben al jaren Djanko's vrouw niet meer. Vrienden,  dat zijn we nog wel. Ik scoor een tong voor 40 dalasis. Boos loopt een van de vrouwen weg, omdat ze qua prijs haar zin niet gekregen heeft. "Rire! " roep ik haar lachend achterna.  "Rire!" Lach! De andere vrouwen slaan zich op de knieën van het lachen. Maar de boze visvrouw is niet te vermurwen en verdwijnt in het donkere hok waar ze de vis roken.
Malang en ik sjokken nog wat rond met een felroze rijstzak om koeienpoep te verzamelen.  Mest voor de bananen planten. We trekken veel bekijks van het werkvolk aan het strand. Een haveloze toubab met een vies zwart jongetje die poep verzamelen.  Al gauw hebben ze hun mening bij gesteld en wijzen de plekken aan waar nog meer te vinden is.  De zware zak brengen ze naar de jeep. Maar eerst moet er nog even super mest bij. Met een grote schop schept een visserman rook afval in de zak. "Ca c 'est superbe! " fluistert hij me in.
Inmiddels is de zon al flink aan het zakken.  Nog even met de voeten langs de vloedlijn slenteren en dan zit de dag er wel op.
Meer dan tevreden rijden we terug naar Kartong.  Malang wil nog even snel zijn vader groeten. En dan moeten we echt op huis aan. Met een volle bak - lifters tussen de koeienpoep - snort de jeep over de nog warme asfaltweg naar Gunjur.  De zon is al ruim achter de palmbomen gezakt. Die zijn  nog slechts donkere silhouetten.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Reageren? Kan hier..