Als de zon achter de enorme mangobomen schuift is de 'quality time' bijna daar. Nog even Malang onder de lokale douche doen - een yoghurtemmertje met gaatjes :-) - even eten, boekje lezen, slaapliedje zingen en het licht gaat uit in Malangs koppie. Tijd voor mezelf. Het geluid van de krekels is het enige geluid. Echter..
Geklop op de deur vlak voor het eten. Het zal toch niet Isatou zijn? Een buurmeisje van negen jaar. Gisteren kwam ze ook om die tijd en wees ik haar bruut de deur nadat ze had gezegd dat ze voor 'drawing' kwam. Maar vandaag probeerde ik te vragen waarom ze niet eerder komt. Als de zon nog niet onder is.
"I cannot...school" maakte ze me duidelijk. Ik opperde dat ze dan misschien s ochtends kan komen. Want school beslaat slechts een halve dag. "I cannot..I have to work".
Shit! Ik ga haar niet weer weigeren en laat haar binnen met haar broertje en een vriendje.
"Be silent and draw". Alles gaat hier via korte opdrachten, dat gaat me goed af. Stilletjes zitten ze te tekenen aan de lage tafel. Malang zit aan de grote tafel en speelt met een Pop-up boekje over Versaille. Ik warm het eten op en laat het pardoes aanbranden. Shit! We vissen de zwarte stukjes uit ons bord.
"I am ready" zegt Isatou precies op tijd. Mooi! "For njato. .For soma!" Tot morgen maar weer. In het donker schuifelen ze gedrieën de compound af. Als ik ze bij wil schijnen met de WakaWaka wimpelt ze dat af. "No no..We see!"
Ik zie geen moer. De maan komt straks pas.
Quality Time kan beginnen, hoewel ik absoluut geen last van ze heb gehad.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Reageren? Kan hier..