07

De zon is achter de bomen gezakt. De maan moet nog komen dus nog pikkedonker buiten. Kwart over acht op vrijdagavond.  We hoeven  even niet te haasten want geen school morgen.
Ik ben te moe om te schrijven.  De dagen zijn zo intensief dat ik een uur na Malang er al in lig.  Dat krijg je als je plannen hebt. Of dromen.  Die wil je waar maken. Vandaag het fietsplan waar gemaakt. Daartoe gisteren  mijn mountainbike op laten knappen.  Want mijn 'geliefde' had die zonder handremmen en kabels achter gelaten. Malang had maar een kort dagje op school vanwege de vri jdag. Ik had hem beloofd dat we een testritje zouden maken. Compleet met fietsbroek, helm en handschoentjes scheurde hij door het zand waar ik zat te ploegen om in het zadel te blijven. Angst is een slechte raadgever. Ik zag de mulle kruising van paden en zette me schrap.  Baff!  daar ging ik. Supersnel klauterde ik overeind als om het gebeurde ongedaan te maken.  Maar het ontging een oude man niet. Wat ik probeerde te vermijden - het niet aan Malang laten zien-  legde hij nog even omstandig uit aan hem. " Die toubab is gevallen.  Je moet op haar wachten."  Lief bedoeld maar niet echt nodig wat mij betreft. Over de asfaltweg was weliswaar en makkie,  maar met een jochie van 7 een hele uitdaging.  De zwaarbeladen zandtrucks reden af en aan. Bedenk daarbij dat ze voer niets en niemand afremmen, laat staan stoppen. Toch kon ik het niet laten schuin bezijden Malang te rijden. Die grote Hollandse met die forse kont zouden ze echt niet over het hoofd zien. En inderdaad  scheurden ze om me heen. Toen we eindelijk de 'afslag' bereikten die naar de fietsenman leidt,  hield ik het voor gezien.  De terugweg dan toch maar over de mulle zandwegen van Gunjur. Al was het maar omdat ik dan langs Father House (de pater) kom om een biertje te scoren. Pap reed met ons mee. Ontspannen peddelde hij de mulle kruisingen over. En ik maar wijdbeens ploegen met die fiets tussen mijn benen. Gelukkig had ik een wikkelrok over mijn fietsbroek gedrapeerd. De aanblik bleef daardoor enigszins redelijk . Maar een favoriet gaat dit niet worden. 
Fit als een hoentje stapte Malang van zijn fiets. Ik was dood. Te moe zelfs om het biertje direct achterover te slaan.
Maar het was een testrit.  En dus zal hier nog wel een vervolg op komen.