donderdag 16 februari 2017

04


Als een stoffig zwart lint tussen groene palmbomen slingert de hoofdweg zich richting Brikama. Af en toe ligt er een rijstveldje tussen waarop vrouwen dubbel gevouwen aan het werk zijn. Konten in de lucht.
Het is een feest als je geen haast hebt. Het motortje van de jeep  pruttelt rustig haar gangetje. Soms voel ik me verliefd op het gebutste en versleten vehikel. Dat  ik nog niet mee hoef te peddelen is omdat de bodem er nog net niet helemaal onderuit valt. "Oh Tineke look!" roept Pap geschrokken, als hij het zand van de bodem plaat wegveegt en recht op de zandweg kijkt. "I know Pap, it is in the planning" lach ik, denkend aan de fiets die hem minstens een maand zal moeten vervangen. Water halen wordt dan echt een probleem. Zeker met de kruiwagen?! Reden waarom ik me wel drie keer bedenk voor ik de bodemplaat laat vervangen. Maar het  moet ervan komen als ik er niet al rijdend doorheen wil zakken.
Zoals ik gehoopt had zijn de roadblocks een verademing.  Agenten staan relaxed de krant te lezen en showen desgevraagd de voorpagina waarop de vice president met de ex vice president staan afgebeeld. "Mambeteja he?" zeg ik lachend. Ze deugt niet he, die ex.. verantwoordelijk voor het neerslaan van een opstand van studenten in 2000. "But we are all Gambians now!" Herhaal ik-met-de-witte-kop de slogan van The New Gambia. De agent lacht en vouwt zijn krant op. "Yes you are a Gambian too!" Hij wuift met zijn hand dat ik door kan rijden.
Over het strookje zand langs het asfalt danst een klein meisje in haar helblauwe jurkje bezaaid met gouden en zilveren lovertjes. Een prinsesje is er niets bij.
Bij Brikama aangekomen staat het tegemoet komende verkeer in de file. Voor de rij auto's uit ploetert een rolstoel met daarin bergen kleurige kleding. Het kopje van de oude vrouw is ternauwernood terug te vinden. Niemand die toetert, niemand die schreeuwt dat ze opzij moet. Het lint auto's,  ezelkarren en vrachtwagens beweegt zich lijdzaam voort.
De olie die ik voor de jeep nodig heb is 'toevallig op'. "Tomorow maddame!" Dan maar melk in groten getale. Met 2 dozen a 24 liter- of is het 12?- houdbare melk, kunnen we voorlopig voort. Blij dat ik van die poedermelk af ben. Bananen en appels  voor door de pap s ochtends.
Terug in Gunjur nog even voor bier langs ' Father House' - de pater. Want een biertje is me goed bevallen laatst. Helaas ontdek ik thuis dat waar ik voor wegging , zonnebloemolie, vergeten ben. Goede reden om nog eens te gaan.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Reageren? Kan hier..