maandag 26 juni 2017

35

De zon staat laag achter de mangobomen. Het waait heerlijk koel de compound over. Alles ruist en kwettert, twittert, piept en tsjilpt. De enorme regen vanochtend heeft de bomen en planten schoon gewassen.  Zittend met een biertje op de veranda na - gelukkig mijn laatste - Koriteebezoek aan familie, probeer ik de vogelgeluiden in ABC te vertalen. De super-kraai ter grootte van een flinke kater roept in plaats van Kraa-kraa Grauw-grauw. Een zwart-wit-grijs vogelpaar in de maleinaboom roept Allright Allright! Verderop wordt er geblaft door een vogel. Ik zie hem niet maar een hond hoog in de boom lijkt me pas  echt gek. De kleine vinkjes met hun helblauwe buikjes in de sinaasappelboom zijn eigenlijk de enigen die 'normaal' tsjilpen.
De regen was overweldigend. Compleet met gedonder en zoveel lawaai op het golfplaten dak dat je mekaar niet kon verstaan. Deed ik een rondedansje van vreugde dat het hopelijk gedaan is met emmers water slepen, Malang zocht meteen zijn inmiddels veel te kleine winterjas met capuchon op. En zo verschillen we van referentiekader. De lol begint flink af te nemen als ik met de jeep de binnenweg naar de Hoofdweg neem. Plassen als meren waarbij je geen idee hebt of ze diep zijn. Je gokt maar wat. Probeert met twee wielen op het droge te blijven, maar dat resulteert soms in schuin op zijn kant gaan en als het tegenzit middenin vast komen zitten. De 4wheeldrive gebruik ik tot nu toe nauwelijks, maar vandaag moest ik tot twee keer toe de wielen flink dwars zetten en gas geven met de vierwielaandrijving aan. De terugweg was nog verrassender. In plaats van rechtdoor naar huis, bleek er geen andere mogelijkheid dan tussen de bomen naast de plassenweg door te laveren. Als ik die route een paar keer genomen heb ontstaat er vanzelf een pad, denk ik maar.
En dan nog een nieuw fenomeen. De vliegjes/vlindertjes die met miljoenen tegelijk het zand bevolken na de regen, je auto bedekken en in je neus gaan zitten. En daarom ben ik nu 'verbannen' naar de veranda. Ik moest van Mama namelijk flink spuiten voor het donker wordt. Deuren en ramen dicht. Dit in tegenstelling tot wat het meest logisch is als je thuiskomt: alles tegen elkaar open zetten. Het biertje dat ik inmiddels op had werkte zo ontspannend dat ik per ongeluk de woonkamer met multispray besloot. Olie die alle vastzittende onderdelen van ijzer in een mum oplost. Ik had het pas door toen ik zag wat voor gerichte dunne straal ik richting het plafond stuurde. Help!!
Ik wil de schade niet weten. Spoot met de goede spuitbus nog een keer en glipte de voordeur uit.
En daar zit ik nou. Binnen is het nu niet alleen warm, maar het stinkt er ook tweerlei. Maar van vliegjes/vlindertjes heb ik vast geen last  vannacht.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Reageren? Kan hier..